m2m site and everything in between, kwentong kalibugan, malilibog, malibog, gay stories, gay filipino stories, tagalog gay stories, top gay philippines website, top pinoy gay site, pinoy libog stories, manila gay, bisexual, bromance, bakla pinoy, gay pinoy, hot pinoy men, hot filipino men, man to man, sexy pinoy men, pinoy gay porn, pinoylgbt, pinoy homosexual, becky nights, philippines first gay blog, pantasya, pinoy tagalog gay story, tagalog gay story, bakla story, bading story,biggest pinoy gay blog, hot pinoys planet, asian, pinoy kaplogan, bear men, pinoy male discreet, men's secret, dude pinoy,malilibog pinoy tambayan, hot pinoy men,pinoy callboy, gay manila, gay ofw hangout, ofw hangout, pinoy tambayang, pinoy gay indie film, bisexual pinoys, tambayang lonely boys,mencircle, pinoy all male online community, kaplogan, star, barkada, pogay chatroom, that's my tomboy, pogay,pinoy gay porn, pinoy gay chat, kantutan stories, pinoy gay stories, pinoy m2m stories, kwentong kalibugan, pantasya stories, pantasya collection, tagalog gay stories, gay filipino stories, top pinoy gay site, pinoy libog stories, gay pinoy, bakla sites, bading sites, pinoy gay porn, pinoy gay, pinoy gay scandals, m2m pinoy, pinoy gay movies, pinoy gay indie,

Sunday, February 5, 2017

Ang Kaibigan Kong Sarhento (Part 3)

By: Whiteshadow

Dumating mula sa abroad ang pinsang seaman ni Sarhento na si Boboy. Nagplano ang dalawa na magbabakasyon daw sila ng isang buwan sa kanilang probinsya. Niyaya din nila ako pero tumanggi akong sumama. Mahaba kasi ang isang buwang bakasyon para magliban ng ganoong katagal sa aking trabaho at siguradong hindi ako papayagan ng aking boss.
Sa panahong wala si Sarhento na-miss ko sya. Lagi syang buhay sa isipan ko. Pampalipas oras ko na lang ang tumambay sa kanyang jeep habang inaalala na parang kasama ko sya. Minsan nakaidlip ako. Nanaginip akong hirap na hirap daw si kuya Carlos habang pasan ako sa kanyang likod dahil sa malaking hiwa ng sugat sa aking mga paa na walang tigil ang pagdurugo. Nagising ako bigla dahil sa masamang panaginip na iyon. Hindi ko maintindihan kung ano ang ibig sabihin nito.
Hanggang sa napadako ang tingin ko sa isang bukas na cache ng kanyang jeep. Sa loob nakita ko roon ang 3x4 half-body image picture ni Sarhento naka-uniporme sya. Kasama ang isang cassette tape na may title na “Unchained Melody”. Gwapo talaga nya habang pinagmamasdan ko. Hanggang sa dinampi ko sa aking mga labi ang kanyang larawan hinalik-halikan ko na para akong baliw. Pakiramdam ko naroroon lang sya. Parang naaamoy ko ang kanyang bango na halimuyak ng isang tunay na lalaki. Umaabot na pala ako sa level of extreme obsession na kahaligtulad ng salitang “mania”. Nagiging maniac na ako dahil kay Sarhento.
To subside kailangang kong magdyakul andoon kasi ang libog. Tumingin muna ako sa paligid gusto kong makasiguro na walang makakakita sa gagawin ko. Sige ako sa pagbabate umiigting na ang mga ugat litid pati mga kalamnan ko tanda na malapit na akong labasan. Sa picture nakangiti lang ang mokong parang nag-eenjoy sya sa aking ginagawa! Nang biglang tumilamsik ng sunod-sunod ang aking tamod umabot pa hanggang windshield ng kanyang jeep. Mabuti na lang hindi tinamaan ang mukha ni Sarhento malamang nasira ang kanyang picture hahaha! Itinabi ko ang larawan pati ang cassette tape bilang souvenir. Kalaunan ibinigay naman sa akin ni kuya Carlos ng hingin ko iyon.
Makalipas ang isang buwang bakasyon dumating din sila. Naibalita iyon sa akin ng kanyang tita nang minsang kami ay nagkasalubong sa labas ng isang grocery.
Marami akong gustong itanong pero wala kaming panahon para sa mahabang kwentuhan. Isang libong saya’t pananabik kay Sarhento ang aking naramdaman sa balitang iyon. Gusto ko syang yakapin ng mahigpit oras na magkita kami. Ipapadama ko kay Sarhento na na-miss ko sya ng todo.
Isang umaga dumating si Boboy upang kunin ang jeep sa compound. Si Sarhento sana  ang inaasahan kong darating. Nagka-kumustahan kami sa kanilang naging bakasyon. Hanggang sa nabalitaan ko mismo kay Boboy na nag-asawa na pala si Sarhento katunayan kasama nga raw nila ang babae. Sumikip ang dibdib ko na para akong pinanghihinaan ng buo kung katawan. Wala naman akong sakit sa puso pero para akong aatakihin. Hindi ako nagpahalata ng emosyon kay Boboy dahil sa matinding pagseselos na aking naramdaman ng mga sandaling iyon. Sinabi pa nya na hinihintay daw ako ni Sarhento sa bahay para makilala ko naman ang kanyang napangasawa.
Unti-unti ko nang nare-realize ang panaginip ko. Yung hapdi ng sugat sa aking mga paa. Walang tigil na umaagos ang dugo. Parang may hinihingi ang pagkakataon. Kailangan ko nang mag-iba ng paligid… ng espasyo para sa aking sarili. Aaminin ko na isa ito sa pinakamahirap na pinagdadaanan ko ng aking buhay. Alanganin sa utak kung gawin pero ginugusto naman ng puso ko. May struggle kasi kapag hindi magkasundo ang puso at isip. Pwedeng ikasira ito ng pag-iisip ng isang tao lalo na’t mahina ang kanyang kakayanan sa pagdadala ng ganitong sitwasyon.
Naging matamlay ang mga araw ko. Maging nang boss ko napansin iyon. Sinamantala ko naman ang pagkakataong makausap sya at alibi kong binanggit na may problema ako sa aking pamilya. Humingi ako ng bakasyon kahit dalawang linggo kung maaari at pumayag naman.
Pagdating ko sa loob ng aking bahay binuksan ko ang isang malaking bote ng alak. Nagtagay ako sa baso at uminom. Binuksan ko ang aking stereo at isinalang ang cassette tape na nakuha ko sa kanyang jeep ang “Unchained Melody” ng Righteous Brothers. Narinig ko na ang kantang ito minsan. Naging markado lang iyon sa aking pandinig dahil sa nararanasan ko ngayon. Naantig lalo ang damdamin ko sa klasikong awitin na ‘yon na tumutugma pa ang mga lyric nito sa aking mga nararamdaman.
Oh, my love, my darling
I've hungered for your touch
A long, lonely time
Time goes by so slowly
And time can do so much
Are you still mine?
I need your love
I need your love
God speed your love to me
Lonely rivers flow
To the sea, to the sea
To the open arms of the sea
Lonely rivers sigh
"Wait for me, wait for me"
I'll be coming home, wait for me

Oh, my love, my darling
I've hungered, for your touch
A long, lonely time
Time goes by so slowly
And time can do so much
Are you still mine?
I need your love
I need your love
God speed your love to me

Habang patuloy na kumakaskas ang cassette tape na iyon pakiramdam ko lalong pang pinalungkot nito ang aking damdamin. Punong-puno sya ng emosyon na tumatawid sa aking kaluluwa ang bawat laman ng kanta. Tumungga ako ng alak at nasundan pa iyon ng nasundan. Hanggang uminit na ang buong katawan ko sanhi ng epekto ng alak. Samantala imahe ni kuya Carlos ang lumalabas sa aking balintataw. Siya ang nakikita ko. Umaasang bigla syang darating sa aking tabi. Naglalambignan, nag-aasaran at mag-iinom hanggang sa magkasama kaming matutulog  na magkayakap buong magdamag.

Muling nagpaalala ang utak ko sa aking sarili: Kalimutan mo na sya Rob. Ibaling mo na sa iba ang puso mo. Marami ang naghihintay dyan sa labas. Huwag kang tanga! Ikaw lang ang nagmamahal sa kanya. Umaasa ka sa wala… Kailangang mong intindihin sa sarili mo na hindi ka babae para maging asawa niya. Hindi rin kayo magkatulad ni Sarhento ng damdamin o pagkatao. Hindi lalaki ang kanyang kailangan kundi isang babae na makakasama niya habang buhay para magkasarili sya ng pamilya at magkaroon ng mga anak. Isang damakmak ang katangahan mo… pilit mong isinasaksak  dyan sa utak mo na magiging kayo. Hangal ka Rob Javier… hangal! Hoy makinig ka… bata ka pa Rob… matalino, gwapo at maganda ang future mo. Huwag mong sisirain ang buhay mo sa isang lalaki na para kang ginagawang sex toy na pararausan lang ng kanyang libog.

Sabi naman ng kabilang utak ko: Hindi totoo yan na wala syang pagtingin sa’yo. Mahal ka ni Carlos. Maghintay ka lang dahil magtatapat din yan sa’yo. Hindi mo ba nababasa ang kanyang mga mata sa tuwing nakatitig si Carlos sa’yo? Huwag mong isuko ang pag-ibig mo sa kanya hanggang sa huli. Dahil ipapadama ni Sarhento na mahal ka rin niya.

Tama pareho ang dalawang utak ko ang totoo niyan tuliro na ako hanggang sa ako’y magsuka kasunod niyon tuluyan na akong nag-collapse. Hanggang sa wala na akong maalala.

Kinaumagahan nagising na lang akong nakahiga sa aking kama na natatakpan ng kumot ang hubad kong katawan na tanging brief lamang ang aking saplot. Black-out ako ng gabing iyon di ko alam kung sino ang nag-asikaso sa akin. Kahit ang electric fan umaandar naman ng maayos na nakatutok pa sa akin. Pumasok agad sa isip ko si Sarhento. Marahil sya ang nagasikaso sa akin.

Pagkabanyo inayos ko ang aking sarili. Relax na nagkape wala naman kasi akong pasok sa opisina ng araw na iyon ng biglang may kumatok. Tumayo ako at binuksan ang pinto. Sa pagkabigla ko si Sarhento pala. Napatitig ako sa maganda niyang mga mata. Humingi si Sarhento ng permisong tumuloy. Nagpigil akong yakapin sya. Kunwari pakitang tampo. Kay Sarhento sa pakiwari ko balewala lang sa kanya ang lahat parang madhid na walang pakialam sa damdamin ng iba.
“Pinasok ka ng sundalo kagabi nakalimutan mo yatang i-lock ang pinto. Sa estilo mo madali kang mapatay. Lasing na lasing ka at naliligo ka pa sa sarili mong suka. Ginigising nga kita pero ayaw mong magising.”
“Ikaw ba ang nag-asikaso sa akin kuya?”
“Bakit may inaasahan ka pa bang magaasikaso sa’yo? ‘Yong mga damit mo pala binabad ko nilagay ko doon sa timba. Iinum-inom di naman pala kaya.”
“Pasensya na kuya Carlos. Thank you po pala sa pag-asikaso sa akin.” Bumuntong hininga sya habang nakaupo sa sofa. Parang may gustong sabihin na di masabi-sabi sa akin.
“Rob.. ano na naman iyang drama mo na parang gusto mo nang magpakamatay sa alak? Hinintay kita sa bahay di ka man lang pumunta. Meron ba akong maling ginawa sa’yo? Kaibigan ba ako o kontrabida sa buhay mo?” Tahimik lang ako. Ayokong sumagot dahil tama naman sya.

“Nakakahiya tuloy kay Rizza gusto ko sanang ipakilala kita sa kanya. Lagi nga kitang ibinibida na meron akong bestfriend na makulit at masarap asarin. Tatlong araw na ayaw pa rin magpakita. Ang oa mo talaga. Ganoon ka na ba kaimportante?” Natamimi ako doon sa kanyang tinuran. Ako pa tuloy ang naging oa.

“Kuya Carlos nag-asawa ka na pala naikwento sa akin ni Boboy… nagbakasyon ka lang pag-uwi may-asawa agad? Daya mo kuya. Di bale masaya naman ako para sa’yo sana sya na nga ang babaeng kukompleto sa buhay mo. Best wishes para sa inyong dalawa. Kahit masakit dito sa dibdib ko wala naman akong magagawa eh… talo talaga ako.” Buntong hininga ko.

Agad niyakap ko syang walang pagtutol. Gumanti rin sya ng yakap… may kunting higpit lang akong naramdaman sa kanya. Ang sarap damhin ng kanyang mga yakap. Di ko lang alam kung awa ba iyon o pagmamahal. Ako na lang ang bumitaw kasi ibig kong paramdam sa kanya na may tampo ako sa kanya.

“Drama mo… kung naging babae ka lang sana ikaw na lang pinakasalan ko. Basta ilagay mo dyan sa utak mo mahal kita as my little brother. Andito lang ako lagi para sa’yo.”
“Salamat kuya… di na ba mababago ‘yon sa pagtrato mo sa akin bilang kapatid? Hindi iyon ang gusto ko alam mo naman yun kuya di ba? Sorry po makulit ako eh. Pwede namang paminsan-minsan nasa akin ka di ba?”
“Loko ka talaga Rob tuturuan mo pa akong magtaksil sa asawa ko… mawawala din yang libog mo sa akin. Taglibog mo lang kasi ngayon hahaha! Mawawala din yan. Tingnan mo kapag nakatagpo ka ng babaeng para sa’yo tigil na lahat iyang pagnanasa mo sa akin.”
“Kung lalaki rin kuya ang ipapalit ko sa’yo?” Parang nairita sya.
“Babarilin kita!” Biro lang pero may kunti akong naramdamang pagseselos sa panig ni Sarhento.

Na-meet ko si Rizza ang bagong asawa ni Sarhento magkasing gulang sila. Siya yung tipong babae na nagmamadali mawawala na kasi sa kalendaryo kumbaga last trip na nya. Kaylangang makapag-asawa na. Tingin ko pa parang sya ang nanligaw kay Sarhento . In fairness maganda sya seksi pero mukhang dominante. Sana huwag namang underin si Sarhento ng babaeng ito. Sa isip ko lang.

Nang gabing iyon sa bahay nina Boboy wala kaming ibang pinag-usapan kundi mga bagay-bagay na bumubuo ng kwento sa aming mga buhay habang pinagsasaluhan namin ang masasarap na pagkain na aming hapunan. Sa aming kwentuhan nabanggit ko sa kanila  na matatanda na ang aking mga magulang.
May ilang ektaryang palayan din kaming sinasaka na umaasa lang sa tubig ulan ang patubig. Sa panahon naman ng tag-araw pakwan, melon at singkamas ang aming pananim. Dalawa lang kaming magkapatid ang kuya Andres aka Andoy 28 yrs old binata nagtapos sa kursong agriculture pagbibida ko pa. “Pareho pala tayong bunso” bulalas ni Sarhento. “Kaya pala compatible tayo… na sira ulo… hahaha!” tawanan kami. May nabanggit sa amin si Sarhento na nakatakda siyang pumunta ng Bulacan sa isang kampo ng Scout Ranger na kung saan doon sya galing at nakapag training bilang isang Scout Ranger. Pagkatapos na transfer sya sa military camp ng  Paranaque sa isang maliit na detachment camp na malapit sa reclamation project ng gobyerno. Dati may maliit na fish port doon sa pinakabukana ng ilog patungong Manila Bay. Sa ngayon wala ka nang makikita doon dahil naging malawak na reclamation site na ito. Naitanong nya sa akin kung malapit ba kami sa San Miguel, Bulacan. Sinabi kong halos boundary na kami ng Nueve Ecija. Kung gusto ko raw sumama sa kanya. Para makarating naman daw sya sa lugar namin. Sumangayon naman ako pero wala syang alam na balak ko nang umuwi nang di nya nalalaman.

Kapansin-pansin na rin ang hindi paninigarilyo ni Sarhento. Natigil iyon nang magsimula syang mag-undergo ng therapy sa kanyang erectile dysfunction. Tingin ko masaya sya sa kanyang sexual life ngayon. Napapahapyawan kase sa mga biruan nila ng kanyang pinsan na si Boboy tungkol kanyang sexual performance. Sa isang linggo tatlong beses lang daw silang nagtatalik ng kanyang asawa sa weekend naman nakakadalawang round lang sila. Game din ang asawa nya sa usapang sex. Kahit gusto pa raw ni Rizza suko naman si kuya Carlos. Minsan nagtatama din ang tingin namin ni Sarhento nababasa namin ang isa’t isa na manatili sanang lihim ang ugnayan naming dalawa. Iyon nga lang di mawala sa akin ang magselos kapag nakapulupot na ang babae sa kanya.

Handa na ako sa aking pag-uwi sa amin sa Bulacan. Lingid din sa kaalaman ng aking boss plano kong hindi na bumalik sa aking trabaho..

Hindi ko na rin pinabatid kay Sarhento ang pag-uwi ko sa Bulacan. Gumawa na lang ako ng isang sulat-pamamaalam na isinuksok ko sa upuan ng kanyang sasakyan. Kung si Boboy ang makakakita nito I’m sure ibibigay naman niya ito dahil naka-address naman iyon sa pangalan ni Sarhento.

Mga alas kwatro na nang madaling-araw handa na ang aking mga bagahe. Hinihintay ko na lang ang pick-up ni manong Renato ang aming company driver na maghahatid sa akin sa terminal patungong Bulacan. Sinadya kong maging maaga ang pag-alis dahil ayokong maabutan ako ni Sarhento. Kahit pa tumambay ako ng matagal sa terminal ng bus.

Sa hindi inaasahang pangyayari dumating si Sarhento ng madaling araw na iyon sa aming compound. Nakasuot lang syang puting short at sando na ginamit yata niyang pantulog. Mukhang tumakas lang sa tabi ng kanyang asawa para ako puntahan at sa ganitong alanganing oras pa. Nabasa na niya pala ang aking sulat. Pinuntahan agad ako sa loob ng aking bahay. Walang imik na tiningnan ang aking mga bagahe. Ang seksi talaga ni kuya. Tingin ko wala syang underwear dahil sa humahampas hampas niyang alaga sa loob ng kanyang maluwag na short. Lalo na kapag gumagalaw sya.

Hawak-hawak nya ang sulat ko. “Puta naman oh… ano ‘to? Wala akong alam dito na aalis ka na pala. Kung di ko pa nabasa ang sulat mo di ko alam wala ka na pala!” Wala akong imik na pinagmamasdan sya. Parang na shock si kuya Carlos na gustong umiyak at pigilan ako sa aking pag-alis. Pagkatapos muli akong binalingan galit na sya.

“Sinasaktan mo ba ako ha? Rob. Alam ko gumaganti ka dahil masama ang loob mo sa pag-aasawa ko di ba? Ngayon iiwanan mo na ako. Ano? totoo ang sinasabi ko di ba! Hindi mo ako naiintindihan kasi hindi ka marunong umintindi sa damdamin ng iba. Basta ka na lang tatalikod sa taong nagpapahalaga sa’yo. Kasi nangingibabaw lagi ang pansarili mong pangangailangan.” Nabigla ako sa aking narinig lalo nang makita kung pumatak ang luha nya sa kanyang pisngi. Nataranta ako sa mga pangyayaring iyon hindi ko inaasahan na ganun ang kanyang magiging reaksyon.

“Kuya Carlos please po ‘wag kang magalit hindi ganun ang ibig kong sabihin. Mahal kita kasi. Hindi ko kayang harapin ang sitwasyon ko. Ito lang ang alam kong makakabuti sa akin. Kuya please unawain mo naman ako.”paki-usap ko sa kanya. Pagkatapos ng tagpong iyon kumalma din si Sarhento at tumahimik ang buong paligid.

“Dala mo na yata lahat ang mga gamit mo… mukhang di ka na talaga babalik.” Nang bigla nya akong niyakap… mahigpit na yakap… wala man akong naririnig na salita mula sa kanyang bibig na “mahal kita Rob” nararamdaman kong mahal niya ako. Habang kami magkayakap ramdam ko ang pagtukod ng kanyang naghuhumindig na pagkalalaki sa harap ko parang gusto akong tusukin. Hinalikan niya ako sa noo at ilalim ng aking taynga.

“Hihintayin kita baby ko…” Bulong niya… speechless ako… lalo na ng tawagin niya akong “baby ko”. May lambing… kay sarap pakinggan sa aking pandinig na binigkas ng isang lalaki sa akin.

Ilang saglit pa bumusina na ang pick-up na maghahatid sa akin sa terminal ng bus patungong Bulacan. Tumulong din si Sarhento na maisakay ang dalawa kong maleta at isang malaking kahon na kinalalagyan ng aking stereo.

Bumalik ako sa bahay para tiyaking off nang lahat ang mga switch ng kuryente hanggang sa ni-lock ko na ang pinaka main door. Paalam munting bahay ko salamat sa lahat lahat… for two years na nagpagamit ka sa akin I miss you… bulong ko sa sarili ko. Masakit din pala na mawala kahit mga bagay lang iyon na naging bahagi din ng iyong mga sweet memoir. Pagkatapos tumalikod na ako hanggang makapasok na sa loob ng sasakyan. Samantala tinungo ni Sarhento ang kanyang jeep may kinuhang isang supot na hot pandesal at iniabot ito sa akin. Pang almusal ko raw. Tumanggi ako sinabi kong dalhin mo na lang yang pandesal sa asawa mo. Mapilit sya kaya tinanggap ko na rin. Yun pala talagang binili niya iyon para almusal naming dalawa. How sweet naman talaga ni kuya Carlos. Nga lang wala na akong magagawa kailangang layuan ko na sya para sa ikatatahimik ko na rin.

Nang biglang humirit ng paki-usap si Sarhento sa akin. “Schedule ko bukas papuntang Bulacan sa kampo. Sumabay ka na sa akin. Postponed mo muna byahe mo ngayon Rob bukas ka na umalis.” Nabigla ako doon nagdalawang isip tuloy ako kung papayag ba ako o hindi. Totoo pala na magrereport sya sa kanilang kampo tulad nang nabanggit nya sa akin noong pumasyal ako sa bahay nila. Kung papayag akong sumabay sa kanya walang saysay ang pagiwas ko. Hindi ba? Magkasama pa rin kami kaya nagpasya akong hindi na lang. Tuloy ang byahe ko.

Kinamayan ko si Sarhento bilang pamamaalam. Nagpasalamat ako sa kanya at naghabiling mag-iingat sya lagi.  Ganun din ang habilin niya sa akin. Habang palabas ang aming sasakyan sa gate nasilip ko sa side mirror si Sarhento sumisigaw itong tinatadyakan ng tinatadyakan ang gulong ng kanyang jeep. Nakita din pala iyon ni manong Renato sa kanyang side mirror.
“Nagwawala yata si Sarhento ano kaya nangyari dun?”
“Baka sumingaw ang gulong nya. Ganyan yan kapag mainit ang ulo.”
“Nga pala sir Javier magkamag-anak ba kayo ni Sarhento?” Sa isip ko tsesmoso ‘tong driver na ‘to. Hanggang sa naka-isip ako ng sagot.
“Ah… oo magpinsan kami ni Sarhento.”
“Noong nakaraang gabi pinuntahan ka. Napagtanungan nga ako kung sino raw ang nakainuman mo dahil lasing na lasing daw kayo.”
“Anong sagot mo?”
“Syempre sinabi kong di ko alam. Bubugbugin daw niya kung sinuman ang naka-inuman mo dahil pinabayaan  ka raw na nakahandusay sa kalasingan. Natakot nga ako na baka ako ang mapagbintangan kasi nakainom din ako ng kunti noong gabing iyon.”
“Wala naman akong kainuman ng gabing iyon masama lang ang tama ng alak sa akin dahil walang laman ang tyan ko.” ‘Yun lang sinabi ko ayoko nang mag-elaborate pa kung bakit nga ba ako naglasing ng gabing iyon. 
“Mabait ang pinsan mo sir Javier, concern sa’yo.” Napangiti na lang ako sa comment ni manong driver.

After 20 minutes nasa terminal na kami. May isang oras mahigit pa akong maghihintay bago umalis ang bus. Hindi nagtagal lumarga na rin ang bus makalipas ang kalahati pang oras na delay sa kanyang schedule. Nang biglang nagpreno ang driver dahil sa may humarang na isang jeep sa unahan namin.                                       
Itutuloy

No comments:

Post a Comment

Read More Like This