Sa Bisig ng Kapre (Part 5a)

By: thelustprince

Fiction

Ang kwentong ito bagaman kathang isip lamang ay nabuo ayon sa isang tunay na karanasan. Kung may kahalintulad man itong pangyayari, pangalan at lugar ay nagkataon lamang at di sinasadya. Paumanhin po sa mga mambabasa. All rights reserved (012110).

Part 5 Finale: Paimbulog Na Paglaya (1 of 2).

Paumanhin po sa mga mambabasang sumusubaybay sa seryeng ito. Hinati ko po sa dalawang installment ang katapusan ng kwento dahil medyo napahaba nakiki “twilight at Harry Potter” lang po (lol). Ginanahan po ang aking imahinasyon at hindi nakatangi ang aking mga daliri sa pagtipa ng keyboard (lol).

Sumisilip pa lamang ang haring araw. Nagkalat na ang ibat-ibang grupo ng media at press people. May mga antennae tower na nasa ibabaw ng kanilang mga sasakyan at inaabangan ang mga magaganap. Ngayon ang huling bahagi ng pagpatag ng lupa at ito ay ang pagbuwag sa mga punong sumasagabal sa development ng kumpanyang nais nilang palayasin.
Halos kasing haba ng harang na yari sa barbwire ang picket line na kinukunan ng cameraman habang nagsasalaysay naman ang isang tv reporter. Bakas ang iba’t ibang emosyon ng lungkot at poot ang bawat mukhang rumerihistro sa tv monitor nang kanilang service van.

Sentro ng picket si Toper at si Armie, Andoy at Edong, kakapit bisig nila ang mahabang hilera ng mga lalaki at babae, dama sa kanilang hawakan ng kamay ang determinasyong ipagtangol ang kanilang teritoryo. Buo ang loob na ipaglaban ang kanilang karapatang mabuhay ng ligtas sa likas na ganda ng gubat at sa anumang banta sa kanilang kalusugan.

Hindi naman maitangi sa puso ni Andoy na higit pa riyan ang kanyang dahilan sa pagsali sa protesta, ito ay ang tuluyang pagkawasak o paglaho ng kanilang paraiso na nagsilbing moog ng kanilang kaaibang pagkakaibigan at sumisimbolo ng kanilang kamusmusan, “ang bisig ng kapre” sa tabi ng ilog.

Tirik na tirik sa init ang haring araw. Tagaktak na ang kanilang pawis, nagpupuyos na ang kanilang mga damdamin sa galit at handang iharang ang kanilang katawan mapigilan lang ang mga dambuhalang halimaw na raragasa sa kanila.

“Higpitan ang kapit mga kanayon!”

“Walang bibitaw ano man ang mangyari!”

“Para sa bayan at sa anak ng bayan, sama-sama tayooo!”

“Para kay Arnel at sa iba pang mga biktima!”

“Para sa ating mga anak at sa kinabukasan ng kanilang magiging mga anaaaak!”

“Mabuhay ang kalikasan! Mabuhay ang bayaaaan!”

Ang kanilang panaghoy na bumubuhay sa kanilang damdamin at nagpapalakas ng kanilang loob.

Pagktapos ay narinig nilang nabuhay ang mga motor ng bulldozers na di kalayuan sa kanila at nagsimula sa pag usad patungo sa kanilang hanay. Lalong lumabo ang paligid sa pag alimbukay ng usok ng tambutso na sumanib sa alikabok kasabay ng paglakas ng hangin. Kakatwang nagmistula itong pausok na nagpapasibol ng bunga sa mga puno.

Palakas ng palakas ang ugong nang mga makinang paparating at tila halimaw na di magpapaawat sa sinomang masasagpang o masisila.

Palakas din ng palakas ang sigawan ng mga taong handang sagupain ang kanilang tiyak na kamatayan.

Halos hindi na nila makita ang paligid sa alikabok na pumapaimbulog sa hangin, nakapupuwing, nakakapagpaluha, nakakapagpasikip ng dibdib ngunit hindi ito sapat upang sila ay kumalas sa isa’t-isa at isipin ang pansariling kaligtasan.

Bagkos ay lalong humigpit ang kanilang kapit at piniling pumikit ng mariin sa gitna ng kanilang hiyawan at inantay ang susunod na magaganap.

Nang hanggang sa nadinig nilang huminto ilang piye sa kanilang harapan ang mga halimaw.

Biglang natahimik ang paligid at unti-unting humiwalay ang makapal na usok ng mga makina sa alikabok sa hangin at muling nahimlay sa lupa.

Muling lumitaw sa kanilang paningin ang buong anyo ng lugar na kanilang kinatatayuan.

***

Di magkamayaw sa tuwa ang lahat, nagbubunyi, yakapan sa isa’t-isa habang lumuluhang nag aayos upang pansamantalang lisanin ang ilog. Pansamantala dahil madami pang laban ang kanilang kakaharapin upang tuluyan nang makamit ang mimimithi.

“Sir! Sir, ano po ba ang nangyari? Maari nyo po ba kaming mabigyan kahit ng kaunting linaw at hindi po natuloy ang demolition team?” hingal na tanong ng isang reporter.

“Lahat din kami nasorpresa, antayin natin makahinga muna si attorney Montinola at mamaya ay may statement na sya para sa lahat.” Sagot na hingal din ni Toper.

Habang may interview si Toper, Armie at Edong ay napansin ni Andoy ang isang tinted van, alam nyang kasama ito sa demolition team pero nagtataka sya at nanatili padin itong nakahimpil at saradong sarado ang mga bintana. Pinakiramdaman nya ding umaandar pa ang motor nito.

Iniwan niya ang mga kaibigan at nagpasyang lapitan ang sasakyan, nararamdaman nya kasing may makukuha ding syang impormasyon mula rito.

Ilang hakbang nalang ang layo nya sa pinto ng driver’s seat ng unti-unti itong bumubukas.

“Excuse me sir, pwede po bang mag…” hindi na naituloy ni Andoy ang sasabihin dahil sa pagkabigla ng makilala ang lalaki.

“Tell me I’m wrong…” garalgal na boses ni Andoy.

“I’m here to explain…” nanginginig din ang tinig habang bumababa ng sasakyan.

“I don’t need any explanation, just tell me this is not true! Of all the people for Godsake!” tuluyang napaluha si Andoy sa kanyang pagsigaw.

“Please pumasok ka dito, let’s talk…” pagmamakaawa ng lalaki.

“I won’t unless you tell me, you son of a biiiithcchhhh Gelo! Fuck yooou!!” hagulgol ni Andoy na napatukod na sa van ng lalaking kausap.

Nanlalambot na si Andoy dahil sa pagod at puyat, dalawang araw na walang tulugan kasing naghanda sila para sa araw ng demolition. Ang pag-iyak dahil sa lungkot at pagkabigla ay talagang lalong makakapag paupos ng natitira pa nyang lakas na parang kandila.

Napilitang bumaba si Gelo, niyakap sya nito at inakay sa kabilang pinto upang iupo sa loob ng van. Gusto man yang magpumiglas ay wala na syang lakas kahit manaka ay sinusuntok nya ang dibdib ni Gelo, ngunit wala itong epekto sa lalaki.

Basang-basa na si Andoy ng kanyang magkahalong luha at pawis. Humugot ng panyo si Gelo sa kanyang bulsa at pinunasan ang basa sa mukha at leeg ni Andoy at pgkatapos ay kinabitan ng seatbelt..

Sa pagkakaupo sa driver’s seat ay dumukwang muna si Gelo ng mariing halik sa mga labi ni Andoy, narinig niya ang malalim na paghinga habang mariin ang pagkakapikit.

“Bakit mo nagawa to Gelo…” mahinang bulong ni Andoy, dito ay tuluyang iginupo ang kanyang lakas at nagumpisang humilik ng marahan.

Namuo ang bikig sa lalamunan ni Gelo sa narinig, at muli ay unti-unting namuo ang kanyang luha habang pinagmamasdan ang maamong mukha ng lalaking mahal. Pigil ang hikbing pinihit ang buton ng aircon upang lakasan, pagkatapos ay pinihit din ang susi at nabuhay ang makina. Sa isang malalim na buntong hininga ay mabilis nya nang pinasikad ang kanyang sasakyan.

At sa di kalayuan ay nakatanaw lamang si Toper sa lahat ng naganap.


***

Nagising nalang si Andoy na may mabigat na nakadagan sa kanyang katawan, at damang dama nya ang kahindigan sa kanyang puson dahil hubot-hubad na silang dalawa ni Gelo sa loob ng van.

Napabalikwas sya nang bumalik sa kanyang alaaala ang mga naganap at kung bakit magkasama sila ngayon. Isang matunog na sampal sa ikalawang pagkakataon ang dumapo sa pisngi ni Gelo. Sa puntong ito ay nadama ni Gelo ang galit ni Andoy sa sakit na naramdaman.

“Iuwi mo ako Gelo, ngayon din, naghihintay sila satin. Marami tayong dapat pag-usapan at kailangan mong magpaliwanag sa kanila, lalo na kay Toper.” Matigas ang tinig ni Andoy habang matalim na tinititigan si Gelo.

Tila bukal ng batis na rumagasa ang mga luha ng lalaki, hindi sa sakit ng pisngi kundi sa kurot ng kanyag kunsensya.

“Please pakinggan mo naman ako, kahit sa huling pagkakataon lang, hindi ko na alam kung saan ako dadalhin ng mga paa ko pagkatapos ng gabing ito dahil sa nagawa kong ito…” pagmamakaawa ni Gelo.

“Nasan ang mga damit ko? Giniginaw na ko…”

Iniabot ni Gelo ang mga damit kay Andoy waring maamong alipin na sumunod sa utos ng panginoon at pagkatapos ay nagsuot din sya ng boxers.

“Hindi ko sinadya ang lahat…” pahabol na salita ni Gelo habang tinititigan si Andoy.

“Putang ina Gelo, balewala pala sayo ang lahat ng ito? Lahat pala ay palipas libog lang? Ang tanga-tanga ko at lahat kami ginawa mong tanga!…”

“Naging duwag ako inaamin ko, pero labag din sa loob ko ang lahat, hindi mo alam kung ano ang pinagdaanan ko bago ko naabot kung nasan ako ngayon…” mahabang paliwanag ni Gelo, isang maamong tupa ngayon ang bruskong anghel ni Andoy.

“Malinaw naman Gelo, duwag ka! Duwag na duwag dahil nagawa mong itago ang lahat sa akin! Sa aming lahat na mga kaibigan mo! How dare you leading the demolition team knowing the fact that you are going to destroy our identity! Your identity!? You betrayed us!!”

Nakasubsob sa kanyang mga kamay si Gelo, pinipigil ang pag-iyak, ngunit ang pagyugyog ng kanyang mga balikat kasabay ng kanyang malayang paghikbi ay patunay na sya ay binigo ng kanyang damdamin.

“I terminated it by myself. I know my bosses are chasing me right now. Ginawa kong suwayin sila dahil din sa nasaksihan ko kanina.”

Nakiking lamang si Andoy.

“Wala na kong babalikang trabaho na pinaghirapan ko ng matagal na panahon but I’m not regretful. Nung mamatay si Arnel, bigla akong natakot, hindi lang pala pera ang mahalaga, kundi ang buhay ng mga taong mahal mo…”

“I had a lot of sleepless nights, hindi ko na kaya, patuloy akong inuusig ng kunsensya ko. At halos gabi-gabi ay kayakap kita sa bisig ng kapre sa aking panaginip at pag gising ko ay takot ang bumabalot sakin na kamumuhian mo ako.”
“Ang tagal kong nagtiis thinking that everything will turnout right. But I was wrong… I felt so guilty for Toper, for his brother and for other victims. I was so evil… At tuluyan nang pinakawalan ni Gelo ang kanyang hagulgol.

“What took you so long Gelo? Hindi naman tungkol lang ito sa bisig ng kapre. Bahagi lang ito ng kalibugan ng nakaraan. Higit sa lahat ang kapakanan ng lugar kung saan tayo sumibol, lumaki at nagkaisip. Ang ipaglaban at protektahan ito hindi dahil sa iniingatan nating alaala kundi sa mga taong bubuo pa lang ng kanilang alaala at mga pangarap…” Mahinahon na ang tinig ni Andoy at lalong napaiyak si Gelo.

Sa puntong ito nadama ni Andoy ang katapatan ng mga sinabi nito sa kanya. Unti-unting nabuo ang awa sa nakikitang ibang kaanyuan ng kanyang bruskong anghel sa gitna ng pagtangis at pagsisisi.

Niyakap ni Andoy si Gelo ng buong higpit, ipinadama nyang tapos na ang unos.

Dahil walang damit pang itaas ay dama ni Gelo ang init ng mga bisig at haplos ng mga palad ni Andoy sa kanyang likod. Ginantihan nya din ito ng mas mahigpit na yakap sabay subsob ng kanyang mukha sa balikat ni Andoy at patuloy na humagulgol.

Masuyong sinusuklay ng mga daliri ni Andoy ang buhok ni Gelo, kahit man lamang sa pamamagitan nito ay maibsan ang lungkot ng kayakap.

Biglang sinungaban ni Gelo ang mga labi ni Andoy. Nais nya sanang umiwas ngunit naisip nyang mas kailangan ni Gelo ang kalinga ngayon, at sa pagkakataong ito ay hindi sya dapat magdamot. Gumanti na rin si Andoy ng halik.

Naramdaman ni Gelo ang wagas na pagtanggap sa kanya ni Andoy kung kaya halos hindi maampat sa pagpatak ng kanyang mga luha.

Humihingal na bumitaw si Andoy sa kanilang halikan, tumitig ito at masuyong dinampian ang mga luha ni Gelo ng kanyang mga labi. Marahan ang bawat dampi sa kanyang pinsgi na dinaluyan ng mga luha at tila pinapahid ito ng kanyang dila.

Mariing napapikit ang mga mata ni Gelo, wala nang napigang luha, dinadama na lamang ang bawat init na hatid ng mga labi at dila ni Andoy.

“Angkinin mo ako…” bulong ni Gelo kay Andoy tanda ng pagsuko ng kanyang anghel.

At kusang inilatag ni Gelo ang kanyang kahubdan sa harap ni Andoy.

Pumatong si Andoy at inilapat ang kanyang mga labi sa leeg ni Gelo, mahinang ungol ang lumabas sa kanyang bibig. Nagpatuloy si Andoy, dumako ang kanyang halik sa tenga ni Gelo, at naramdaman nyang napayakap na sa kanya ang lalaki.

“Angkinin mo ako…” muling bulong ni Gelo na parang hibang.

Muling inilapat ni Andoy ang kanyang mga labi sa labi ni Gelo, marahan ang halik na yun, banayad, pati ang pagpuslit ng dila ni Andoy ay masuyo ang paglapat sa labi ni Gelo. Napaungol si Gelo, bahagyang ibinuka ang labi at inilabas din ang dila upang salubungin ang dila ni Andoy. Ang marahang halikan ay naging marubdob, naging madiin, sumisibasib ang bawat sipsip ng dila sa isa’t isa.

Gumapang ang halik ni Andoy sa kanyang dibdib at marahan ding hinalilkan ang kanyang utong kaalinsabay ang pagdila at pagsupsop. Salitang ginawa ito ni Andoy sa magkabilang utong ni Gelo. Napapaliyad naman ang lalaki sa marahang  pagtatrabaho ni Andoy. Nakatukod ang mga tuhod ni Andoy sa sahig ng van at padukwang nyang ginagawa ito kung kaya malayang naabot ng palad ni Gelo ang kahindigan ni Andoy.

Napasinghap si Andoy, papigang sinasalsal ni Gelo ang kanyang kahabaan. Napadiin tuloy ang pagsipsip nya sa utong ni Gelo. Dahil dito ay lalong nag-umigting ang katigasan ng kanyang burat. Dagdag pa dito ang parang hibang na paulit-ulilt na binabanggit ni Gelo ang katagang “angkinin mo ako”.

Kung kaya, biglang sinunggaban ni Andoy ang tigas na tigas na tarugo ni Gelo, at buong giting na isinubo ito ng buong-buo, pasok na pasok na walang pag-inda sa katabaan ng katawan ng burat sa kanyang lalamunan. Isang mahabang ungol ang pinakawalan ni Gelo, tanda na ibayong kiliti ang naramdaman sa ginawang pagsubo ni Andoy sa kanyang kahindigan at sinimulan niya itong susuhin.

Nanumbalik na nga ang lakas ni Andoy dahil sa nakapag-ipon na ito sa kanyang pagtulog kani-kanina lamang. Matagal nyang sinuso ang burat ni Gelo na wala namang tigil ng pag-ungol at sumasabay na ng kanyod sa kanyang bibig.  

Ibinuka ni Andoy ang malalaking hita ni Gelo sapat upang makapwesto ang kanyang mukha sa pagitan, dito napagmasdan ni Andoy kung gano kakisig ng kanyang anghel.

Kaysarap pagmasdan ng kanyang maumbok na dibdib na ginagapangan ng maninipis na balahibo pababa sa puson at kumapal sa paligid ng burat at sa bayag.

Napalunok ulit sya ng laway sa pagtitig sa burat na nakahimlay sa puson at halos umabot ang ulo sa pusod ni Gelo, hindi sya makapaniwalang naisusubo nya ito ng buo kahit pa nagngangalit ito sa tigas.

Sunod-sunuran si Gelo nang utusan sya ni Andoy na dumapa, pumatong sya dito at sinimulang halikan ang batok ni Gelo, gumapang ang halik hanggang sa kanal ng kanyang likod at iginiya ang dila pababa. Mahabang ungol din ang pinakawalan ni Gelo sa naramdamang init ng dila ni Andoy.

Umangat ang pwet ni Gelo nang maramdamang sumisiksik sa kanal nya ang dila ni Andoy kung kaya kusa nyang pinaghiwalay ang kanyang mga hita at bahagyang inangat ang bewang upang bigyang daan ang pagbrotsa ni Andoy sa kanya.

Damang dama nya ang dulas ng dila ni Andoy na sumusungkal at parang titing ikinakantot-kantot sa kanyang butas.

“Oooohhhhh… aaannng saarrraaaaphh pala nyaaannn… aaaaahhhhh… don’t stop it babyyyyy…. Aaahhh sssaaarrrraaaaaaaaphhh….”

Lumuhod na si Andoy sa likuran ni Gelo, sapat na ang laway na kumulapol sa bukana ni Gelo upang hindi sya mahirapang pasukin ito. Ikiniskis muna ni Andoy ang ulo ng kanyang tarugo upang dumulas ito kahit paano.

Napa pikit na si Gelo, inaabangan ang pagpasok ng burat sa kanyang bukana sa kauna-unahang pagkakataon. Hindi dahil sa takot na masaktan sya kundi dahil mahal nya ang taong pinayagan nyang umangkin sa kanya.

Kagat ang mga labi ng maramdamang idinidiin na ni Andoy ang ulo ng kanyang burat sa kanyang butas.

“Ooooohhhh fffuuckkkkkk!...” kirot dahil pumasok na ang ulo ng kahindigan.

“Aaaaaahhhhhh… ssshhhhhhhhiiiittt!!!” bumulusok na ang buong kahabaan.

Habang nakapasok ay inilapat ni Andoy kanyang dibdib sa likod ni Gelo at ibinaling ang kanyang mukha upang siilin ito ng halik. Matagal silang naghalikan, masidhi at puno ng init.

Sa gitna ng halikan ay saglit na napadilat si Andoy. Kitang kita nya ang pagtitig sa kanya ni Gelo at ang tila mga butil ng brilyanteng bumukal ang luha sa sulok ng mga mata nito. Tuluyang nadurog ang puso ni Andoy, naramdaman nya ang kalungkutan ni Gelo dulot ng mga nangyari.

“Please baby, angkinin mo na ko…” garalgal na bulong muli ni Gelo.

Umangat si Andoy, napasunod naman si Gelo at napaluhod tukod ang dalawang kamay sa sahig nang hindi pinapakawalan sa loob ang burat ni Andoy. Maluwag na ang pagkakasakal ng butas ni Gelo sa kanyang kahindigan. Hinugot nya ito ng dahan-dahan hanggang sa kalahati pagkatapos ay dahan-dahan ding itinarak na nagpasinghap kay Gelo.

Muling ginawa ni Andoy ang paghugot pero halos ulo nalang ang naiwan at dahan-dahan ulit na itinarak. Ungol na ang lumabas sa bibig ni Gelo.

Hudyat ito para kay Andoy kung kaya nang hinugot nya muli ang burat ay itinarak din agad at mahabang ungol-daing na ang pinakawalana ni Gelo.

Dito na umayuda ng sunod-sunod si Andoy gamit ang marahang giling-sakyod ngunit hindi masyadong idinidiin kung kaya hingal-daing din ang tugon ni Gelo.

Nagtagal si Andoy sa ganoong ritmo hanggang sa mamalayan nyang si Gelo na mismo ang kumakantot sa kanyang tarugo. Huminto sya ngunit patuloy padin si Gelo sa pag ayuda sa kanyang burat.

Ngayon ay salubungan na ang kanilang indayog, pabilis ng pabilis at halos sabay ang kanilang hingal.

Ang kaninang sakit at napalitan na ng ibayong kiliti at libog. Mahahaba na ang kanilang daing at pag ungol. Ramdam na ramdam ni Andoy ang pagsikip ng butas ni Gelo sa tuwing umaatras at lululwag naman sa tuwing umaabante. Libong sarap ang nararamdaman ni Andoy sa ginagawa ni Gelo.

“That’s it Gelooooh… that feels gooooodddd… sarrraaaaaapphhh…!”

“Ooooohhhhm, hhhuuuuummmhhhh… hhoooooowwwhhh… ssaaarrraaaaaaapph palaaaah nitoooohh… sigee paaaah bbabbbyyyyy… ooooohhhhhh…”

Muling itinulak ni Andoy si Gelo padapa sa sahig nang hindi hinuhugot ang burat, napasigaw sa sarap sa Gelo dahil mas naramdaman ni Gelo ang libog nang magkasanib ang kanilang katawan habang nakapasok ang burat ng kaniig sa kanyang kaloob-looban.

“Haaaahhhh… ang sarraaaaph talaggaaaaahhh… fuuuckk meeee goooood… babbyy…”

Mabilis na kumantot si Andoy sa likod habang dakot nya sa ilalim ang matigas na burat ni Gelo at nilalamas-lamasl. Sa lakas ng pagbayo ni Andoy ay lumilikha ito ng nakakikiliting tunog ng salpukan na naghahatid sa kanila sa ibayong libog.

Itinihaya nya si Gelo at hinawakan nyang pataas ang binti nito pabuka na parang ‘v’.

Paluhod syang pumuwesto sa gitna at mismong si Gelo na ang nagtututok sa burat ni Andoy upang makapasok agad ito.

Mas naging mainam ang posisyon nila ngayon dahil pasok na pasok ang burat ni Andoy. Nagsimula na ulit umayuda ni Andoy, kagat labi at pigil ang daing-ungol ni Gelo sa kakaibang libog na nilalasap at ditto nya napagtanto na mas langit ang sarap sa piling ng taong mahal.

Sabayan na silang humihingal, umuungol, habang ninanamnam ang ligayang pinagsasaluhan.

Pabaling baling ang ulo ni Gelo, waring baliw sa sarap na nadarama sa pagkantot sa kanya ni Andoy.

Kagat labi na si Andoy habang nakatitig kay Gelo, hindi padin makapaniwalang nagpaangkin sa kanya ang bruskong anghel na sinasamba.

Sinungaban ni Andoy ang  titi ni Gelo at namangha sa ubod tigas na nadama sa kanyang palad at sinimulan ulit bayuhin. Sa una ay hindi magtugma ang pagkantot nya sa pagsalsal sa burat ni Gelo. Ngunit madali syang nakakuha ng ritmo kung kaya lalong silang nabaliw sa sarap.

“Oooohhh, baby, fffuccckkk meeee fuck meeeh haaaardddd!..”

“Gelooooh… hhuuuummhhhhh ooohh… mmyyy… iiiimm ccoooomiiing…”

“Akoooohh ddiiiinnn aaaaahhhhhhhyyyyyyy hhuuuuuuunggggghhhhh…”

At sabay silang sumapit sa rurok ng kaligayahan. Damang dama ni Gelo ang pagpintig ng burat ni Andoy at makailang sirit ng mainit na katas sa kanyang kaloob-looban. Damang dama din ni Andoy ang lalong pagtaba at paghaba ng burat ni Gelo sa kanyang pagsalsal bago tuluyang subod-sunod na sumumpit nang ubod lakas ang tamod no Gelo sa kanyang mukha hanggang sa dibdib, tyan at puson.

Napasubsob si Andoy sa matipunong dibdib ni Gelo, dinig na dnig nila ang mabilis na pintig ng kanilang mga puso habang humihingal.

Sumayad ang ilong at labi ni Andoy sa katas ni Gelo kung kaya kusang pumuslit ang kanyang dila at hinimod ito.

Iniangat ni Gelo ang mukha ni Andoy at sinalubong naman ito ng masuyong halik.

Marubdob ang halikang iyon na ang mensahe ay pang unawa at pagmamahal.

Hanggang sa bumalik sa normal ang pintig ng kanilang mga puso at tuluyang nakatulog ng magkayakap.

***

Malamig ang hanging dumadampi sa kanyang balat, bagamat nakakumot ramdam nyang matigas ang kanyang hinihigan. Kaygandang mga bituin ang namulatan ni Andoy sa labas ng bintana, maaliwalas sa pakiramdam ang nasilayang liwanang ng buwan na waring nagbibigay sa kanya ng panibagong lakas.

Humupa na ang kanyang galit na kanina lang ay halos tumunaw sa kanya pumalit dito ang pangungulila sa lalaking nagpaangkin sa kanya. Tinangka nyang bumangon subalit kumirot ang kanyang likod at balikat kaya naupo na lamang sya muli nang biglang bumukas ang likurang pintuan ng sasakyan.

“Uminom ka muna, alam kong uhaw na uhaw ka na…” malamlam na tinig ni Gelo habang inaabot ang isang malamig na bottled drinks galing sa cooler na nakalapag sa damuhan.

Uhaw nga si Andoy, isang tungaang nilagok ang lamang tubig sa bote habang tinititigan sya ni Gelo.

Nagtapis na lamang ng kumot si Andoy at bumaba ng sasakyan. Napakalamig ng simoy ng hangin, tiyak nya na nasa mataas syang bahagi ng lupa.

Walang imik na iginala ni Andoy ang mga mata paligid.

Tumambad sa paningin ang napakagandang tanawin, bagmat nababalot ng dilim ay tinanglawan naman ito ng liwanag ng buwan. Isang napakalaking puno bagamat kahawig ito ng bisig ng kapre ay hindi sa manga ang nagtampok sa ganda ng burol.

Mula dito ay kita nito ang ilaw ng syudad sa paanan ng burol na tila mga bituing kumikinang. Napagtanto nyang malayo nga ang lugar na ito sa kanilang bayan. Napakasarap tumira dito sa isip nya, magandang lugar para sa pagsisimula at paglimot sa nakaraan.  

Naramdaman ni Andoy ang pagyakap ni Gelo mula sa kanyang likod. Haplos sa pisngi ang iginanti nya sa mainit na hiningang ibinuguga ni Gelo sa kanyang batok. Muling nabuhay ang damdamin ni Andoy sa kanyang paghaplos sa matipunong bisig ng lalaki.

Humarap si Andoy kay Gelo at ginawaran naman sya nito ng masuyong halik sa kanyang mga labi.

“Tara na, tiyak na nag-aalala na si nanay Luring sayo…” paanas na bulong ni Gelo habang nakadikit pa ang kanilang mga labi.

Ngumiti si Andoy sa lalaki at magkahawak kamay na tinungo ang sasakyan.

*****

Abangan ang Part 5 Finale: Paimbulog na Paglaya (2 of 2).